woensdag 27 november 2013

Nederlands voor anderstaligen: realistische, niet saaie dialoog

(Op de trein)

Linias: Hallo, ik heet Linias.

Ivan: Wil je soms hier zitten? Want alle plaatsen zijn bezet, ook al zit er niemand, dus je kan hier niet zitten.

(Linias gaat zitten)

Linias: Ik heet Linias.

Ivan: Dat vroeg ik toch helemaal niet, lul. Wat kom je hier nu zitten, daar is toch ook nog plaats?

Linias: Ha, waar kom ik zitten? Ja, ik begrijp het. Ik kom niet uit België. Ik...

Ivan: Ja, ik ga je hier onderbreken, ik weet het hier al, je gaat me de hele tijd lastigvallen. Wel, LIEVER NIET MERCI.

(Ivan zet zijn muziek wat luider.)

Linias: Jij houdt van muziek? Ik houd ook van muziek!

Ivan: Kijk liniaal, ik moet je niet oké. Ik moet je niet en ik moet je knoflookadem niet en je praatjes ook niet. Versta je dat. IK, JOUW, ZE-VER, NIET, MOETEN, KNOF-LOOK-ADEM.

Linias: Knoflook? Wat betekent "knoflook"?

(Stilte)

Linias: In mijn land is iedereen dood.

Ivan: Ja, dat zal wel, een heel land vol doden, en boem alles kapot, en jij weg natuurlijk en daarom kom je hier op de trein mensen lastigvallen en hun rustige rit naar huis verstoren terwijl ze toch wel een hele dag gewerkt hebben in het zweet der aanschijns. Toffe knul ben jij. Kijk nu naar je gezicht, je verstaat geen reet van wat ik zeg. IK HEB EEN HELE DAG GEWERKT. IK MOE, OKE.

Linias: Werken? Waar werk jij?

Ivan: In een fabriek waar ze menselijk afval verwerken, een ministerie noemen ze dat hier.

Linias: Jouw job is leuk?

Ivan: Kijk, wat ik wil gaan doen vanaf mijn pensioen is vanuit een absoluut lege ruimte door een veel te klein raampje in een aangrenzende zaal naar binnen gaan staren en op de toppen van mijn tenen, reikhalzend, zuchtend, de ziel in de plooien van mijn huid, met mijn tong op mijn hielen, van de inspanning haast kapot, nabij het kapotbreken als het ware, met mijn oude leeftijd en mijn gezakte gelaat en verschrompelde spieren en mijn gezwellen en mijn herinneringen aan al die lieve mensen die voor me kapot zijn gegaan aan onnozele kwalen en dwaze omstandigheden en aan wie ik nog altijd zo heel veel had willen zeggen, daar naar binnen staren en niets zien behalve een lange blanco ruimte met witte muren tot aan de horizon, die een spiegel is van degene waarin ik sta en dan voelen dat het allemaal maar illusie is geweest, dat hele lange leven en dat werken en dat zwoegen en dat opbouwen en die hele obsessie met zelfverbetering, en profiling en editing en doelgroepen aansporen maar ook terugkeren naar de natuur en herbale geneesmiddelen nemen en suiker afzweren en een spiritualiteit zoeken die enkel geeft wat je er zelf inlegt en zien dat het dus allemaal niets is geweest, een langgerekt eindeloos projectiescherm van mijn eigen binnenkant en dat de natuur rood is in klauw en tand en geen enkele zier semantiek bevat en me daar prima bij voelen omdat ik weet dat ik bijna weer naar het niets zal gaan waaruit ik voortgekomen ben, ooit, wanneer kan ik me al niet meer herinneren, en...

Linias: Sorry, wij zijn aangekomen in Gent.

Ivan: Ja, oké. 

Linias: Dag, meneer.

Ivan: Dag, liniaal.



The logician's wonderful music.

Pencil licker picked up his flute and drums,
And he played the banjo and shook his buns,
And "A", a lonely predicate, never negated and true,
Heard the wonderful music and became a little less blue,
“I’ll just scoot my ass and shake it till the dawn of morrow”
In ecstasy it cried, and it boogied itself to lesser sorrow.
The laws known to pencil licker and "A" were lifted away,
"Minus A", the no longer excluded middle, saw the light of day.

woensdag 20 november 2013

Heldendrift

De eerste mens,
die uit modder en onbehagen,
Zijn kamp en vuur hoog maakte,
Bezong een schriel konijn,
Dat hij met zijn handen ving,
Afstroopte en blakerde,
En peuzelde het smakkend op.

Een storm stak op en
Hij tuurde piekerend naar de regen,
En hij zong en prevelde tot zijn Goden,
"Ik denk dat ik misschien toch een carrière,
in Projectmanagement moet overwegen."
De ziedende bliksem sloeg voor zijn ogen in,
En doorprikte het lichaam van de blanke aarde.

dinsdag 5 november 2013

Jonge vrouw leidt 1000 gerontofielen om te tuin.


Barbara Cartland draait zich om in haar lijkwade van overtollige huid.
Een Oostendse vrouw van 26 jaar heeft de afgelopen maanden op het internet verschillende gerontofielen in het ootje genomen. De vrouw  opereerde via allerlei sociale netwerken zoals het forum van seniorennet en beweerde een "knappe GILF van mid-tachig jaar" te zijn. Ze gebruikte een foto van de reeds overleden Britse schrijfster Barbara Cartland om haar niets vermoedende prooien te lokken. Een wakkere jongeman vermoedde dat er iets niet in orde was en bracht de Brugse internetpolitiesectie op de hoogte.

Maandenlang kon Veronica W. doorgaan met haar misdadige bedrog. Ze plaatste een advertentie online met de titel "hot gilf (80 going for 90) looking for sexy young studs" en een tekst waarin ze de meest ranzige seksuele daden beschreef. Voorwaarde voor reactie: de respondenten dienden jonger dan 30 te zijn en "niet vies van een rimpeltje meer, ... of een hele berg rimpelend lodderig vlees, :-)".

Eenmaal een slachtoffer toebeet stuurde de vrouw zogenaamd een foto van zichzelf, die eigenlijk een foto van de Britse bejaarde schrijfster Barbara Cartland was, door via mail. Vervolgens stelde ze allerlei persoonlijke vragen aan de mannen en vroeg ze hen onder andere om een survey over hun appreciatie van verschillende frisdrankmerken in te vullen. De gesprekken konden vervolgens op Skype of via de chatbox van seniorennet verdergaan. Hoe langer de slachtoffers met Veronica W. contact hielden hoe meer ze hen vroeg over hun opinies en voorkeuren inzake frisdranken en in verband met merchandising van een bekende mediagigant.

Eén van de slachtoffers kreeg meteen door dat er iets niet in orde was. "Ze gebruikte veel te veel afkortingen, gebruikte veel Engelse hippe taal en maakte DT-fouten aan de lopende band. Dat doen bejaarde vrouwen niet. Die gebruiken woorden als "peignoir" en "schrijdelings schragen". Toen ik haar naar haar kleinkinderen vroeg ging ze er ook helemaal niet op in. Ik had dus wel vrij vlug door dat er iets vissigs was met haar."

De Brugse internetpolitiesectie (BIPS) reageerde  prompt op de tip en stelde een onderzoek in. Bij het natrekken van de URL van de vrouw bleek al vlug dat ze helemaal geen tachtig jaar oud was, laat staan negentig. Robby Coppens, de woordvoerder van de BIPS, bevestigde vandaag tijdens een informeel gesprek naast de koffieautomaat in het politiekantoor haar aanhouding. "Het gaat om een vrouw van 26-jaar. Ze heeft wellicht meer dan 1000 slachtoffers gemaakt, allemaal geile, maar doodeerlijke mannen met een voorkeur voor grijze manen. Het maakt me ziek aan mijn maag."

Wat de vrouw bezielde weet nog niemand, ze had een goedbetaalde job als marketeer en heeft verder geen crimineel verleden. De politie onderzoekt nu of het misschien geen misleide sekslavin uit een Oostblokland is die hier verblijft met valse papieren. De kans bestaat dat dit niet zo is.